17 maart Tokio, de eerste bloesem

Deze ochtend maar in het hotel ontbeten, prima verzorgd, erg smakelijk, alleen geen pindakaas ;-).

Het hoofddoel van deze dag was om naar het Koishikawa Korakuen park te gaan. In de metro hing een reclame poster dat daar de eerste bloesem te zien zou zijn. Dus, en route!

We beginnen nu steeds beter onze eigen weg in het metrosysteem te vinden. Wat lastig blijft is dat sommige info ontbreekt op kaarten zoals het moeten lopen naar een ander station op 100 m afstand bijvoorbeeld. Waar we ook achter zijn gekomen is dat niet alle operators elkaars info volledig hebben op hun kaarten, wel die van henzelf, maar van de anderen wordt het lastig. Afijn, we komen iedere keer nog waar we willen zijn, dus het gaat goed.

Park gevonden, toegang betaald, 300 Yen pp, ongeveer € 2,50 pp. Mooi park, srak aangelegd, net ontwakend uit de winter en inderdaad de eerste bloesem. Niet alle soorten bloesemen tegelijk. Het was nu nog wat karig om te zien, maar ik kan me voorstellen dat wanneer alles open is het een geweldig gezicht moet zijn.

Mooie foto’s kunnen maken, het zonnetje scheen en ik kon op mijn gemakkie de bloemen uitzoeken waar het licht mooi in viel. Eén van de bomen in bloei was al ruim 60 jaar oud en werd op meerdere plekken door soort van krukken ondersteund om de lange takken niet af te laten breken, mooi om zien.

Na een lekkere wandeling door het park waren we toe aan een lunch en hebben we een winkelcentrum in de buurt opgezocht om wat te gaan eten. We hadden via een foldertje dat we kregen bij het winkelcentrum een zaak uitgezocht en opgezocht om te gaan eten; bleek dat ze dicht waren, personeel werd getrained, jammer weer, zag er erg leuk uit. Wij door, verdieping omhoog en daar zat een chinees, laten we dat dan maar doen. Nou is Barbara niet zo van het chinese eten (in Nederland dan), dus Bar twijfelde wat, maar, ok. Nu hebben we nog steeds, gelukkig maar, twee kleine Thaise vrouwtjes bij ons, moeder en dochter, en hun hele leven bestaat uit eten. Over het algemeen hoeven we tijdens dit soort etentjes niets te bestellen; die twee gaan los en we delen zo’n beetje alles. Het enige waar je je zelf zeker van moet stellen is dat als je iets wilt hebben dat je even checkt of ze dat gaan bestellen. Werkt echt prima zo, en je eet zaken die je zelf niet zou bestellen.
Lunch was zalig, leek in geen velden of wegen op het chinese voer in Nederland, heerlijk. Ik zag een gerecht staan waarbij stond “extremely hot and spicy szechuan sauce”, dus ik twijfelen. Zegt Fang “Hier in Japan vindt men alles al heel snel hot, dat valt echt mee, bestel maar; als je het te heet vindt ruilen we wel, eet ik meer van jouw gerecht en van het mijne.” Mooie regeling.
Ja.
Pittig.
Lekker.
O….(hoesten)……
Heet, best wel
Is mijn bierglas nou al leeg?
Sodeju wat een hete bende, maar wel heel lekker en alle smaken bleven overeind, knap gerecht. Jann wilde proeven “a litten” (a little), oeoeoeoeoe zei ze, spicy….Harry nam 1 sliertje ramen en kreeg het slecht, Fang en ik waren blij.

Mooi, lkker happie en weer en route. We hadden ondertussen nog een tuin gevonden waar de bleosem was begonne dus die wilden we ook nog opzoeken. Daar aangekomen, net na vier uur in de middag, blijkt ddat park om 1600 dicht te gaan, kak.

Het was ondertussen best wel wat koud geworden en Bar had zich niet al te warm aangekleed en heeft ook niet echt warm genoeg gepakt, dus wij op zoek naar een shopping mall om voor Bar een trui te kopen.

Dat was nog niet zo makkelijk. Winkels genoeg (we zaten ook in een één of andere shopping wijk geloof ik), maar om nou een zaak te vinden met wat outdoor achtige kleding, da’s moeilijk. Uiteindelijk bij een soort Decathlon terechtgekomen en daar heeft ze wat warme hemden kunnen kopen, soort thermo kleding, ben benieuwd of het brengt wat ze zoekt.

Ondertussen waren we allemaal toe aan zitten en een borrel. Dus op zoek naar een bar. Ook dat was niet makkelijk; het was zaterdag en het was druk. Eerst een Ierse pub in; bomvol, blijkt het St. Patrick’s day te zijn, prachtig gezellig maar we waren toe aan een stoel. Dus weer door. Onderweg komen we langs een schoenenzaak; Jann moest ng een nieuw paar hebben, gefixed, ook Barbara vond een paar nieuwe Sketchers mooi, dus ook zij nog een paar schoenen gekocht. Hoop dat we het nog kwijt kunnen in de rugzak.

Bar gevonden, lift omhoog naar de vijfde verdieping, “Bar N”. Ik kom binnen, zie een bar 6 stoelen en rechts van de bar een tafeltjes, 4 zitplaatsen, that’ll do just fine. “How many are you? 3?” We waren in twee groepjes omhoog gegaan, dus Bar en Har kwamen nog. Dus ik zeg nee, 5. Daar schrok be barman van….dus ik bij het ene tafeltje kijken, haalt ie er een instant peog onder de tafelvandaan, mooi zitplek 5, ik ga nergens meer heen voorlopig. Wat een leuk barretje, erg klein, knus, goede barman, deed veel moeite om in gebrekkig engels te spreken, alles lukte, prima zit.

Rond 20.00 uur rollen we het barretje weer uit en we gaan op weg. Ik had ondertussen wel weer een “yummie in the tummy” zoals Pooh bear zegt. Dus maar weer ff een happie ergens doen. Wat een drukte overal. Uiteindelijk in een zaak terechtgekomen waar de bediening het maar moeilijk vond; het meiske was het echt nog aan het leren. Maar we merkten wel dat de bazin een echt gedrocht was. Het glas water van Jann mocht niet van het lerende meiske op de onderzetter maar moest op een papieren onderzettertje worden gezet; de kartonnen onderzetter werd zelfs weer mee terug genomen…….het chagrijn droop ook van de bazin af, geen leuk mens.
Fang en ik namen een wagyu beef maaltijd. Grote gietijzeren kom op een gasvuur op tafel, kokend water en een hoop verse groenten er in. Een mooi bord met dun gesneden wagyu beef er op en haal de wagyu er maar doorheen, wat sausjes er naast, koningsmaaltijd, heerlijk. Barbara nam een kopje miso soep, Jann wat gefrituurde garnalen en Harry had japanse tenderloin beef, was allemaal prima te eten, lekker hoor!

Rond 2200 stonden we weer op straat en waren we er klaar mee, terug naar huis dus weer de metro in. Aangekomen bij het hotel toch nog maar een ijsje gekocht…wat een vreterij zo’n dag, heerlijk, maar ook ruim 10km gelopen, dus het mag wel. En zo niet, dan toch.

Vandaag moeten we het hotel uit en gaan we naar onze enige AirBnB reservering, vlakbij mount Fuji. Straks even een stevig ontbijt er in, rugzak inpakken, metro in en op het station onze Japan railpass activeren. Als het goed is gaan we vandaag met de kogeltrein, de Shinkansen. Vandaag een reisdag dus, ben benieuwd.

Tot schrijfs!

B&R