Dag 9, Skye, rondrit en vuurtoren
Door: Remy
Blijf op de hoogte en volg Barbara & Remy
26 Juni 2016 | Verenigd Koninkrijk, Flodigarry
Zoals altijd niets gepland voor vandaag, maar even zien waar de auto ons brengt. Na een prima ontbijt in de Flodigarryhebben we wat tips gehad van Leon en zijn we en route gegaan. Redelijk betrokken lucht, weinig blauw te zien maar, je voelde wel dat het zonnetje probeerde er doorheen te komen.
Route vinden ging ff fout; ipv het water aan de rechterhand te houden hielden we het links, dan kom je niet op de route waar je naar toe wilt. We zaten nu aan de oost zijde van Skye, deze kant wordt de mooiste van Skye genoemd. Leon raadde ons aan om die kant met mooi weer te bekijken en nu naar een interessante spot in het midden van het noordelijke deel van Skye te gaan.
En wat gebeurt er? De zon breekt door en we rijden op het mooiste stuk van Skye. Leon had ons ook verteld dat er een heel mooie vuurtoren te bekijken was in het zuidwesten van Skye dus daar onze zinnen op gezet.
Wat is dit eiland druk! Hele tourbussen vol met moderne Japanners, Chinezen dus. Waar je vroeger de busladingen met Japanners zag, zie je dat het tegenwoordig allemaal Chinezen zijn. Ook redelijk veel Zwitsers, Amerikanen, Canadezen en uiteraard wat Nederlanders, die kom je immers overal ter wereld tegen.
Barbara rijdt deze dag en ik wilde liever de achteraf weggetjes nemen. Dat hebben we geweten, van niet aangegeven doodlopende straatjes tot en met keren tussen twee greppels in. Alles lukt, als je het maar rustig aan doet. We waren op zoek naar een specifiek weggetje dat volgens de kaart, dachten wij, ergens moest lopen en wij dachten daar dus op te zitten. Komen we onderweg toch een strandje tegen. Dus wij er uit, het was mooi eb en Bubbels weer even laten rennen.
Was precies een mooie zeilboot voor anker gegaan in de baai en de twee eigenaars kwamen in een roeibootje het strand op. Springt er een engelse springer spaniël van af; helemaal door het dolle heen. Eindelijk van de boot af, eindelijk rennen vliegen, snuffelen en een andere hond! Woehoe!
Dit stel van een jaar of 65 kwam uit Aberdeen en was lekker door de schotse eilanden, er werd ons vriendelijk doch dringend op het hart gedrukt dat dit geen normaal weer was voor Skye. Dit was voor de dame in kwestie de eerste keer ooit dat ze Skye in de zon zag. Again; counting our blessings!
De weg naar deze baai was moeilijk te vinden tussen alle gaten, dus vooral niet te hard rijden, rustig aan, hou je je banden heel. Wij verder rijden, kleine kilometer, weer een doodlopend stuk, keren voor zover het kon en de ruime 2 km weer op zoek naar de weg tussen de gaten. Uiteraard lukt dat allemaal prima, inmiddels was ik gaan rijden en reden we weer op een doorgaande weg waar ik even kon tanken.
Ik heb 10l diesel in een jerry can bij me maar die gebruik ik liever niet. In het tankstation toch maar even de weg gevraagd, anders zouden we nooit bij de vuurtoren komen, waren we er maar nooit gekomen.
Ook nu weer een prachtige rit met schitterende vergezichten vonden we de vuurtoren en zijn we er naar toe gaan lopen. Een hele afdaling en klim voor de boeg, was best wel een eind. Ik liep met Bubbels en Bar was aan het fotograferen. Uiteraard even samen op de rand van de kliffen gaan kijken waar Bar even achterbleef om wat foto’s te maken. Ik loop op mijn gemakkie terug naar het voetpad naar de vuurtoren toe en op 30cm voor het voetpad klap ik volledig door mijn rechter enkel heen. Plat op mijn plaat via mijn linker knie en breek mijn val met mijn linkerhand. Tering, dat doet pijn, is nie goe hé! Kan me niet heugen dat ik mijn enkel heb verzwikt. En nog steeds die *****vuurtoren niet gezien, die lag achter de heuvel waar we naar toe op weg waren. Was precies tussen de twee hoge punten van de wandeling in. Als ik dan toch pijn moet lijden, kan ik net zo goed doorlopen, onwards it is!
Lopen ging op zich redelijk, alleen dwarse oneven ondergrond deed goed pijn. Voorbij de tweede heuvel eindelijk die Vuurtoren van de Verzwichte Enkel in zicht, was wel erg mooi……toen nog terug, heuvel af, berg op. Op blijkt makkelijker dan af, kwam er goed doorheen in de auto gestapt, Bar moest maar rijden.
Wij op het gemakkie terug naar de Flodigarry ijken of we er nog zouden kunnen eten. De keuken is open tot 2100 uur, we bestelden om 2101, goede timing! Barbara had Venison (Bambi) en ik had de citroen tong, erg lekker beide gerechten. Theedoeken en ijs gevraagd, pootje omhoog en rust er in. Na het het de kamer in gestrompeld en even goed kunnen kijken, dik man, dik man, dik man……sodeju. Deed nog steeds erg veel pijn. ’s-Nachts mijn voet rechts buiten het bed op een kunnen kunnen houden, werd wakker met een slanke rechtervoet alleen de enkel was nog opgezet, gelukkig wel lekker kunnen slapen.
Route vinden ging ff fout; ipv het water aan de rechterhand te houden hielden we het links, dan kom je niet op de route waar je naar toe wilt. We zaten nu aan de oost zijde van Skye, deze kant wordt de mooiste van Skye genoemd. Leon raadde ons aan om die kant met mooi weer te bekijken en nu naar een interessante spot in het midden van het noordelijke deel van Skye te gaan.
En wat gebeurt er? De zon breekt door en we rijden op het mooiste stuk van Skye. Leon had ons ook verteld dat er een heel mooie vuurtoren te bekijken was in het zuidwesten van Skye dus daar onze zinnen op gezet.
Wat is dit eiland druk! Hele tourbussen vol met moderne Japanners, Chinezen dus. Waar je vroeger de busladingen met Japanners zag, zie je dat het tegenwoordig allemaal Chinezen zijn. Ook redelijk veel Zwitsers, Amerikanen, Canadezen en uiteraard wat Nederlanders, die kom je immers overal ter wereld tegen.
Barbara rijdt deze dag en ik wilde liever de achteraf weggetjes nemen. Dat hebben we geweten, van niet aangegeven doodlopende straatjes tot en met keren tussen twee greppels in. Alles lukt, als je het maar rustig aan doet. We waren op zoek naar een specifiek weggetje dat volgens de kaart, dachten wij, ergens moest lopen en wij dachten daar dus op te zitten. Komen we onderweg toch een strandje tegen. Dus wij er uit, het was mooi eb en Bubbels weer even laten rennen.
Was precies een mooie zeilboot voor anker gegaan in de baai en de twee eigenaars kwamen in een roeibootje het strand op. Springt er een engelse springer spaniël van af; helemaal door het dolle heen. Eindelijk van de boot af, eindelijk rennen vliegen, snuffelen en een andere hond! Woehoe!
Dit stel van een jaar of 65 kwam uit Aberdeen en was lekker door de schotse eilanden, er werd ons vriendelijk doch dringend op het hart gedrukt dat dit geen normaal weer was voor Skye. Dit was voor de dame in kwestie de eerste keer ooit dat ze Skye in de zon zag. Again; counting our blessings!
De weg naar deze baai was moeilijk te vinden tussen alle gaten, dus vooral niet te hard rijden, rustig aan, hou je je banden heel. Wij verder rijden, kleine kilometer, weer een doodlopend stuk, keren voor zover het kon en de ruime 2 km weer op zoek naar de weg tussen de gaten. Uiteraard lukt dat allemaal prima, inmiddels was ik gaan rijden en reden we weer op een doorgaande weg waar ik even kon tanken.
Ik heb 10l diesel in een jerry can bij me maar die gebruik ik liever niet. In het tankstation toch maar even de weg gevraagd, anders zouden we nooit bij de vuurtoren komen, waren we er maar nooit gekomen.
Ook nu weer een prachtige rit met schitterende vergezichten vonden we de vuurtoren en zijn we er naar toe gaan lopen. Een hele afdaling en klim voor de boeg, was best wel een eind. Ik liep met Bubbels en Bar was aan het fotograferen. Uiteraard even samen op de rand van de kliffen gaan kijken waar Bar even achterbleef om wat foto’s te maken. Ik loop op mijn gemakkie terug naar het voetpad naar de vuurtoren toe en op 30cm voor het voetpad klap ik volledig door mijn rechter enkel heen. Plat op mijn plaat via mijn linker knie en breek mijn val met mijn linkerhand. Tering, dat doet pijn, is nie goe hé! Kan me niet heugen dat ik mijn enkel heb verzwikt. En nog steeds die *****vuurtoren niet gezien, die lag achter de heuvel waar we naar toe op weg waren. Was precies tussen de twee hoge punten van de wandeling in. Als ik dan toch pijn moet lijden, kan ik net zo goed doorlopen, onwards it is!
Lopen ging op zich redelijk, alleen dwarse oneven ondergrond deed goed pijn. Voorbij de tweede heuvel eindelijk die Vuurtoren van de Verzwichte Enkel in zicht, was wel erg mooi……toen nog terug, heuvel af, berg op. Op blijkt makkelijker dan af, kwam er goed doorheen in de auto gestapt, Bar moest maar rijden.
Wij op het gemakkie terug naar de Flodigarry ijken of we er nog zouden kunnen eten. De keuken is open tot 2100 uur, we bestelden om 2101, goede timing! Barbara had Venison (Bambi) en ik had de citroen tong, erg lekker beide gerechten. Theedoeken en ijs gevraagd, pootje omhoog en rust er in. Na het het de kamer in gestrompeld en even goed kunnen kijken, dik man, dik man, dik man……sodeju. Deed nog steeds erg veel pijn. ’s-Nachts mijn voet rechts buiten het bed op een kunnen kunnen houden, werd wakker met een slanke rechtervoet alleen de enkel was nog opgezet, gelukkig wel lekker kunnen slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
