16 maart, ontbijt op de vismarkt en openbaar vervo

Leuke dag gisteren. Fang wilde graag naar de vismarkt en daar zouden we meteen sushi als ontbijt eten. Prima, wij rond 0915 die kant op. Bleek dat Fang haar OV kaart was verloren en die was teruggebracht, mensen van het hotel hadden de kaart gevonden en geconcludeerd dat die van één van ons moest zijn. Fang blij natuurlijk en toen Jann……”Hé, ik kan die van mij niet vinden”….zoeken, zoeken, ….”Misschien is die teruggebrachte kaart wel van mij en is die van Fang nog steeds kwijt”…..Dus Harry vraagt aan Jann of ze nog een keer in haar tas wil kijken, “Nee, daar heb ik al gekeken, daar ligt ie niet”….maar Harry kent Jann ondertussen erg goed en ja hoor, gewoon in haar tas. Ook weer opgelost.


Naast ons hotel ligt een metrostation, 5 minuten lopen. Wij daar naar toe en Fang wist ondertussen welke lijn en welke stations we moesten hebben. Mooi gaan. De spits was voorbij dus het was niet erg druk. Nu heeft de bewegwijzering op de metrostations één hele grote makke; als je binnen komt staat goed aangegeven waar je naar toe moet en precies op hèt cruciale punt waar je je afvraagt “Moet ik nu links of rechts?” zie je nergens een aanwijzing. Daar zijn ze hier heel consequent in. Verwarrend daardoor. Bijvoorbeeld met overstappen op een andere lijn kant het zomaar zijn dat je in een ander metrostation moet zijn, dat vind je dus nergens hé? Gelukkig is iedereen wel heel erg behulpzaam hier, alleen maar goeds wat dat betreft.
Het laat je wel realiseren hoe goed het concept van bewegwijzering op Schiphol is.

Aangekomen op het station van de vismarkt, nog niets gegeten hé, dus een lege maag, krijg ik daar een vislucht in mijn neus, neeeeeeee…..dan heb ik al bijna gegeten en gedronken. Maar, niet zeuren even doorbijten. De vismarkt gevonden en ik moet zeggen toen we daar liepen was er bijna geen vislucht te bespeuren, het was bij het metrostation erger dan op de markt. Grote permanente markt en alles, uiteraard, super vers. Het eerste dat we kochten was krab, van die Kingkrab, vlees uit een poot en een donkergrijs goedje er op en wat mosterd. Dat grijze was iets van krabvet uit de binnenkant van de krab, beetje grovere structuur, zag er niet uit. Bar en ik hadden er samen één; heb twee hapjes op. Op naar wat anders, niet mijn ding. Het volgende was vlees, een teriyaki stokje, zag er lekker uit doe maar. Ik neem een hapje, eerste smaak was lekker daarna bleken het kippenlevertjes te zijn……laat maar, is er ergens een boterham met pindakaas te krijgen hier?
Ondertussen begon ik ook een redelijke koffie hoofdpijn te ontwikkelen, ik moest koffie en ik had trek dus ik begon ook wat hangry te worden….rustig Remy, rustig…..Vinden we een tentje waar we wel wat vast voedsel wilden eten dus wij naar binnen. Ik bestel omelette en Bar neemt een soort tonijn tartaar met rijst en ringetjes bos ui. De omelette bleken 6 van die sushi plakjes te zijn; hollekies.nl. Maar die kom rijst met tonijn was lekker! Samen met Bar soldaat gemaakt en mijn hangryness trok weg als sneeuw voor de zon, nu nog koffie.

Fang wilde nog graag messen kopen, als chef is dat belangrijk instrumentarium voor haar. Dus bij het restaurantje gevraagd waar de messenwinkel op de markt zit. Ze wilde naar 1 specifieke toe want daar had ze al een keer een mes gekocht. Ook meteen gevraagd waar we lekkere koffie konden drinken.
Messenwinkel gevonden na eerst een verkeerde in te zijn gelopen. Fang heeft twee messen gekocht, erg mooi inderdaad en wij door naar de koffie winkel. Ondertussen was die kutkabouter gestopt met hamertje tik in mijn hoofd en was met een moker aan de slag gegaan. Gelukkig vonden we de koffiezaak en konden we na een kwartiertje wachten plaatsnemen.
Wat een heeeeeerlijk bakkie zeg. Handgezette koffie, smakelijk, zacht, niet zuur, mooi bakkie, Remy blij, rest van de wereld blij, zelfs die kutkabouter stopte met slaan, heerlijk.

Wij weg; wat nu? We willen enkele speciale wijken van Tokio graag zien, één er van is de Animé wijk, de tekenfilm wijk, dus wij daar naar toe. Erg leuk om te zien, heel veel computerspellen, grijpkasten met grijpers die niet grijpen etc. Leuke sfeer, veel kleuren en veel mensen in Anime stijl gekleed, erg leuk om te zien. Na een paar uurtjes daar rondgestruind te hebben, werd het weleens tijd voor een versnapering; to the bar.

Engelse pub gevonden, we konden daar blijven tot 1800 uur, dat gaf ons anderhalf uur om wat te nuttigen, mooi zat. Drankjes, klein hapje er bij, lekker hoor, en gezellig.
Barbara en ik hadden een Gin Tonic, de gin was echter moeilijk te proeven. Dus bij de volgende ronde wilde ik een dubbele gin en een enkele tonic…..ik kreeg uiteindelijk gewoon een dubbele gin tonic in een halve liter pul….boodschap was niet goed overgekomen, en dat na 10 minuten uitleg vooraf, op 3 verschillende manieren….boodschap niet goed doorgekomen…blijkt maar weer dat communiceren niets anders is dan zo dicht mogelijk langs elkaar heen praten, we waren gewoon nog niet dichtbij genoeg. Ook nog wat andere hapjes er bij, gehaktballetjes in bbq saus (lamsvlees tot Bar d’r spijt), frietjes en een plankje met hapjes. Dit met het idee ’s-avonds nog een keer een klein hapje te doen en dan niet een volledige avondmaaltijd te hoeven eten.

Rond 1800 stonden we inderdaad weer buiten en was de temperatuur toch wel een graadje of 5 gedaald, het was koud geworden! Waar nu naar toe? Onze reisgids Fang had wat ideeën, toch wel handig dat ze al een keer eerder in Tokio is geweest, en we besloten naar de Skytree te gaan, een hoge toren waar ook een winkelcentrum zit. Eventueel wat shoppen en bovenin kijken, allemaal binnen dus niet koud. Hop, de metro weer in.

De toren was echt wel gaaf om te doen, zo minnetjes als het weer was, zo helder was het dan weer wel, erg mooi om over de stad uit te kijken op 450 m hoogte. Enkele roltrappen naar beneden konden we ook nog over een glazen vloer lopen op 400 m hoogte, ook leuk! Ik kreeg best wel ff een rare knoop in mijn maag toen ik er op stapte maar dat was rap weer weg. Heb ook nog twee keer gesprongen; stevig vloertje hoor.

Daarna nog wat rondgestruind over de delicatessen afdeling, de dames hebben weer wat te eten gekocht; het is ongekend wat de Thai eten door de dag heen, ongelofelijk. Je zou denken dat het dan iedere keer kleine beetjes zijn, maar als ik kijk wat Fang wegstouwd…en om door een ringetje te halen hé, de wereld is echt niet eerlijk.

De toren hadden we ondertussen wel gezien en we waren de dag wel zat; terug naar het hotel om daar in de bar nog even een drankje te doen voor het naar bed gaan. En misschien nog een klein hapje, uiteraard.
Zo gezegd zo gedaan. De bar is op de 30e (bovenste) verdieping en met het heldere weer hadden we een prachtig utizicht over de rivier, de Sumida, en een mooi verlichte brug.

Ik begon met een bloody mary, eerst ff wat ijsklonten er uit gehaald. Eén van de drie die ik er uit haalde is volgens mij ooit de Titanic nog op lek gevaren….mooi sappie en daarna nog twee rode wijntjes. Ook nog wat kleine borrelhapjes er bij en een gerecht; varkensvlees tussen twee getoaste boterhammen met een soort picalilly ofzo, erg lekker. Ondertussen waren we alle 4 wel moe en voldaan en was het tijd voor bed, iets wat Fang al veel eerder had besloten want die ging niet mee de bar in.

Al met al een mooie dag. Tijdens één van onze vele metroritten zagen we een advertentie over een kersenbloesem opening van een park, dat is vandaag de 17e dus daar gaan we straks op aan, ik ben benieuwd!

Het is nu bijna 7 uur in de ochtend, dus 2300 uur de vorige avond bij jullie. Voor jullie welterusten, voor ons begint de nieuwe dag, laters!


B&R