21 maart, Takayama

Na een overwacht lekkere nachtrust op een dun matje en een redelijk dunne matras richting het ontbijt. Je geeft hier de avond er voor aan hoe laat je wilt ontbijten en 5 minuten voor tijd bellen ze naar je kamer met de medeling dat je ontbijt klaar staat.

Net als gisterenavond in dezelfde, met schuifschermen gecreëerde, private dining ruimte. Het ontbijt was ook traditioneel Japans; miso soep, een vissie, wat vlees, nog wat gefermenteerde boontjes (natto heet het geloof ik), een gerold geklutst ei, bakje rijst en nog meer klein geneuzel. Smakelijk, dat zeker, maar ik merk dat ik toch meer van een tradtioneel europees ontbijt hou.

Bij het ontbijt ook aangeven wat je die avond wilt eten. We wilden weer in het hotel eten want we waren niet van plan wederom in het donker aan te komen. Dus wij onze bestelling opgegeven, alle 5 Hadi biefstuk, 4 x teriyaki en 1 x tomaat, die laatste was voor mij. Ook de tijd opgeven; wederom 1900 uur èn je ontbijt voor de volgende ochtend ook even aangeven hoe laat je dat wilt hebben; doe maar 0830 uur.

Na het ontbijt op het gemakkie alles bij elkaar geraapt voor een dagje roadtrip en hop hop hop; en route. Ik reed weer en we gaan naar Takayama. Deze plaats schijnt een heel oud traditioneel centrum te hebben dat op de Unesco wereld erfgoed lijst staat. We gaan het beleven.

Half uurtje rijden en we waren er. Geparkeerd in hartje centrum en er uit, regen op de pet en koud, koud, sodeju.

Direct naast de parkeerplaats stond een één of ander oud overheidsgebouw, zag er mooi uit dus wij naar binnen, entree betaald en een ronde gelopen. Mooie ruimtes met af en toe een kleine display van iets traditioneels maar meer dan dat was het niet, viel wat tegen. En koud, koud! Alles was open daar op drie ruimtes na waar spullen stonden tentoongesteld die niet goed tegen kou kunnen; papier en kleding bijvoorbeeld.
Uiteindelijk zonde van het geld.

Verkleumd en wel besloten we de stad in te lopen op zoek naar een koffiebarretje. Was even lopen, daar niet, daar ook niet en toen hadden we een zaakje gevonden die met koffie en met lunch adverteerde; kijk, 1x zitten, opwarmen en voorlopig ff niet naar buiten.

Koffie was prima en de lunch ook. Eerst een lekker bordje rijst met een Hida stoofvlees hachee achtig spullie er op. Daarna nog maar een broodje ei er achteraan; als het koud is heb ik altijd meer honger. Erg smakelijk allemaal.

Fang had ondertussen een zaakje gevonden waar men traditioneel Japans gebak maakt in de vorm van katten. Als chef patisserie vind ze dat natuurlijk geweldig, dus wij daar langs.
Onderweg daar naar toe komen we langs een zaakje waar men chopsticks verkoopt, van hele eenvoudige tot hele dure….nou moet ik zeggen dat ik steeds handiger word in het eten met stokkies. Dus we hebben onszelf getrakteed op een mooi setje stokjes en een setje origami gevouwen, porseleine kraanvogels om de stokjes op te leggen.
Jann en Fang kochten een tafelkleed resp een tasje om kleine spulletjes in te doen. Zag er mooi afgewerkt uit allemaal. Wat ook wel leuk is, is dat een heleboel zaken direct tax free anbieden. Je betaalt in de zaak dan niet de BTW van 8% (ja, 8, je leest het goed ja, acht, grmbl). Het is dan de bedoeling dat je de goederen niet in het land zelf open maakt, je krijgt de bon in je paspoort geplakt en er komt een stempeltje over de bon en een stukje in je paspoort. Zodra je in NL bent mag je het er uit halen. Dit gaat overigens meestal alleen maar op voor aankopen van 5000 Yen of meer, ongeveer 40€.

Nu weer op zoek naar het winkeltje waar Fang naar toe wilt. Ondertussen eerst nog door een traditionele Japanse wijk, allemaal houten huizen met traditionele bouwstijl; erg leuk om te zien. Ondertussen regende het praktisch niet meer, dat is toch wel prettig.

Fang vindt het winkeltje en doet haar inkopen, leuk geslaagd, Fang blij. Ondertussen was het een uur of drie en werd het tijd om terug te gaan naar de auto om voor het donker weer in het hotel te kunnen zijn.

Zo gezegd zo gedaan. Mooi voor het donker binnen en ff relaxed op de kamer weer wat opgewarmd, duurt best lang voordat de voeten weer op temperatuur waren. Harry had zelfs ’s-avonds aan tafel nog steeds koude tenen.

Die avond weer erg lekker Hida biefstuk gegeten. Harry bekende zelfs zomaar een kilo van dat vlees weg te kunnen kauwen; zo zacht was het. Na het gerecht kwamen we tot de conclusie dat het toch wel jammer zou zijn wanneer dit het was, het was toch wel wat weinig dat lekkere Hida biefstuk vlees……zullen we nog…..nee…..nee?.....nee….waarom niet?....ja…..daar zeg je wat….waarom niet….o go on then!
Dus Har en ik nog een portie, LEKKÂH!!!

Na het eten kwam Barbara er achter dat er ook rode wijn was, “ik wil rode wijn”. Ok, bestellen we rode wijn, drie glazen, lekker hoor, gezellig te ouweneele. Ondertussen taaide (pun intended) Jann en Fang af en bleven we met ons drieën over. Rond 2100 waren de glazen leeg en was het best nog wel vroeg….nog maar eens een rondje wijn dan.

Nu was men daar niet zo van het bedienen, moest op zoek naar de ober, nergens te vinden. Dus naar de receptie gelopen en daar op de bel gedrukt. He, kijk nou, de ober, doe ons nog eens drie glazen aub.
Er werden wel goede bellen geschonken, volgens mij schonken ze een hele fles uit over de drie glazen.

Tweede ronde van gesprek ging er geanimeerd aan toe, over de wereld, politiek, nederland en verschillen van visie op zaken. Nu sta ik wat achterdochtiger in het leven dan Harry en ons gesprek werd redelijk fanatiek tot Bar zei dat ze naar bed ging, ze vond het niet gezellig meer. Dat mag. Har en ik boomden nog even door, was wel een goed gesprek vond ik zelf. Even later taaiden ook wij af, de volgende ochtend stond het ontbijt weer om 0830 uur klaarstaan en zouden we om 10.00 uur moeten uitchecken.

Dit was m voor vandaag, morgen op weg naar Kyoto.

Groeten!

B&R.