26 maart, Osaka – Ishigaki

Best vroeg dat alarm. Opgestaan, gedouched en richting de ontbijtzaal van het hotel. IN verhouding waren we elemaal niet zo vroeg op want we waren immers al op het vliegveld. Om zeven uur ’s-Morgens in de ontbijtzaal en er staat gewoon een rij! Afijn wij een happie door ons keel geduwd,terug naar de kamer. Rugzakken op de rug en bij mij de kleine voor op, op de buik. Naar beneden om uit te checken.

Hotel uit, recht oversteken, hal in, rechtsaf, zo de wachtrij in om in te checken en de bagage af te leveren.

Heb je m al door?
Zie je m al aankomen?

Lekker relaxed te keuvelen saampies, gaan we voetje voor voetje richting de incheckbalie. Ineens realiseer ik me dat de rode, kleine rugzak zo licht is en nog zoveel ruimte heeft….KØDT….de laptop en snoer en retourenveloppe voor de mifi staan nog naast de kluis….kuuuuhuuuuuuuut, Bar, ik ben zo terug.

Uiteraard geen sleutel meer, dus eerst langs de receptie. Krijgen ze het niet voor elkaar een nieuwe sleutel voor me te maken, komt er een medewerkster van de receptie met een sleutel met me meegerend. Klein vrouwtje, korte beentjes, één stap van mij was bijna twee voor haar. Te rennen naast me, mooi gaan. Op de kamer inderdaad laptop, snoer en enveloppe ingepakt in de rode rugzak en als de sodemieter terug naar Bar.

Hoe dicht je dan op bij het vliegveld ook zit; op dat moment is alles te ver. Uiteraard uiteindelijk nog tijd genoeg maar bij aankomst stond Bar precies haar bagage in te checken en waren ze toe aan mijn tas. Exact op tijd was ik er. Bar had wel wat mensen voor laten gaan maar was uiteindelijk gewoon naar voren geroepen door de incheck dame.

Pffff, hartslag kon weer omlaag, rustig adem halen, alles sal regkomme…adem in….adem uit……

De vlucht naar Ishigaki was weer een smooth ride, geen kasseien, nix van dat soort ongein, tot nu toe altijd veel mazzel gehad met het weer onderweg tijdens onze vluchten.

Op Ishigaki aangekomen moesten we de huurauto ophalen. Maar, eerst een happie eten, ik begon weer hangry te worden. Even snel een hamburger bij een tentje in de aankomsthal dat primair ijs verkocht. We hebben een zeldzaam lekkere hamburger op, alles mooi vers, de hamburger was meer een wat doorgebakken tartaartje dan zo’n plat flets ding van de Mac. Erg smakelijk.

Lekker, holle kies.nl en weer door. Deze keer een auto bij Budget gehuurd. Wij zoeken naar de shuttle service van Budget, nergens een halte of stop voor te vinden op de luchthaven. Zelfs nog gevraagd en met handen en voeten werd ons duidelijk gemaakt dat we bij een bordje met nr 13 er op moesten gaan staan. Wij daar staan en om ons heen kijken. Te weinig geduld, vragen aan een taxichauffeur, Budget car rental? Ja dat is daar achter. Is dat te lopen? Ja dat is te lopen zei hij. Volgens google maps was het 600 meter.
600 meter met onze rugzakken en trolley is best ver. We staan dus niet bij bordje nr 13 en wat zien we? Een grote touringcar met “Budget” er op die de luchthaven op komt gereden. Rijdt zijn rondje en rijdt gewoon weer weg, bleef niet even wachten ofzo…dammit. Wat doen we? Wachten of lopen? Och, het zonnetje schijnt, de rugzakken zitten stevig, en route!

Dat het zonnetje scheen maakte het makkelijker maar wel warm. Bar liep met een groot rood hoofd achter me aan. Die moest nog even wennen aan ruim 10 graden warmer.

Onderweg worden we achteropkomend weer ingehaald door de bus…pijnlijk…afijn, gewoon doorstappen, komen we er vanzelf.

Aangekomen bij Budget, blij dat we de rugzakken af konden doen en inladen in de auto. Schade laten noteren die er al op zat. Deze auto was wat ouder, zal “al” ruim 6400 km op. Nu een toyota, weer een automaatje, dat is dan wel handig, schakelen met links blijft toch altijd lang wennen. Wat het meeste moest wennen was het knipperlicht, ik heb regelmatig de ruitenwisser aangezet voordat we links- of rechtsaf gingen.

We hebben op Ishigaki een appartementje gehuurd, twee sterren, volledig zelfstandige unit met de mogelijkheid te ontbijten en te dineren bij de eigenaars. Bar was voornamelijk voor deze locatie gegaan omdat we erg dicht bij het strand zouden zitten en de eigenaren waren zulke leuke, lieve mensen stond in de recensies.

Onderweg naar het guesthouse “AnnSea” werden we getrakteerd op de mooiste vergezchten tussen bergen door over de blauw, turquoise zee en witte stranden heen, heerlijk. Het wordt een mooi weekkie. Zes nachten mogen we hier blijven.

AnnSea netjes gevonden dankzij google maps, waar zouden we zijn zonder google, iig later dan nu maar wel op dezelfde plek vermoed ik. We worden welkom geheten door de eigenaars, Abe en zijn vrouw, haar naam hebben we niet goed gehoord of te slecht onthouden. Waarschijnlijk een combi.

Inderdaad erg vriendelijk, beiden blijken ook duik instructeur. Abe moet de volgende dag weg voor een duiktrip naar Indonesië waar hij als buddy met een klant mee gaat. Ik kan me rottere werkzaamheden voorstellen. Abe zal pas 9 april weer thuis zijn.Moeilijk is wel dat hij redelijk engels spreekt en zij redelijk niet. Uiteindelijk zal dat alles ook wel weer loslopen.

Op ons gemakkie een beetje uitpakken en de hort op om boodschappen te doen. Voor diner deze eerste avond waren we te laat met reserveren dus eerst bij AnnSea iedere ochtend ontbijt geregeld, diner voor de volgende avond en nu moeten we nog wat happies voor deze avond regelen. Op loopafstand zit een kleine buurtsuper waar we de eerste hapjes enzo konden kopen. Dat was best moeilijk, “buurtsuper” is wat overtrokken, stel je een oud,klein,fragiel Japans vrouwtje voor, geen tanden, ingevallen gezichtje, gerimpeld van het buitenleven, zij zit achter de kassa. Ok, iets vragen gaat ons niets brengen hier. Wij struinen door dat zaakkie. Wat happies, chippies, noedels, pakje melk en bier gekocht. We kregen van de dame achter de kassa ook nog een bakje mee met iets gefrituurds er in, geen flauw idee wat het is. Neem mee, misschien is het lekker.

Wat een heerlijk appartementje. Eigen douche en wc, prima bedden, zitbank en terrasje direct buiten de schuifpui. Twee minuten lopen naar het strand als je rustig loopt, wat een heeerlijke plek, goed gevonden Bar!

’s-Avonds lekker de noedels, biertje er bij. Lekker zacht bier hebben ze hier. Ik begin steeds beter te weten welk bier ik lekker vind.

Dat was m voor nu, lekker tukken, morgen de eerste volle dag op Ishigaki.

Groeten,

B&R