27 maart, Ishigaki
Door: Remy
Blijf op de hoogte en volg Barbara & Remy
27 Maart 2018 | Japan, Ishigaki
Negen uur ontbijten, klokslag 9 uur gaat de intercom over “Goodmorning, it is nine o’clock, breakfast is ready, please come to the restaurant”.
Ok, dat is duidelijk. Heerlijk ontbijtje, miso soepje, vers gebakken bolletjes brood, wat verse sla met dressing, mango sapje, yoghurt met muesli, roerei, plakje gebakken bacon en een worssie. Erg smakelijk. Kopje koffie er bij, maak me wild! Dit alles uitkijkend door de tuin naar de Hana, “vader en moeder”, twee grote bergen op Ishigaki, breakfast with a 750.000 dollar view. Geen million dollar want we kunnen het strand niet zien ;-).
Waar we wel achter zijn gekomen is dat de waarschuwing “radio waves are bad here” klopt. De wifi is erg slecht en de mifi module heeft erg slecht bereik, dus het wordt weinig internetten of verhalen posten op waarbenjij.nu.
Vandaag maar eens uitzoeken wanneer we kunnen duiken en eventueel golfen. Zoals de kersenbloesem ons doel is in Japan, is het ons doel om op Ishigaki te gaan duiken en een rondje golf te spelen.
Maar, eerst even een wasje draaien. Er staat een mooie wasmachine en daar moeten we maar eens gebruik van maken. De dag ervoor ook waspoeder gekocht bij het buurtsupertje dus we konden aan de slag. Was opgehangen in de zon in de wind en nu weer door.
De auto in, en route!
Op internet had Barbara al een zaak gevonden die duikexcursies organiseerde, waar men goed engels zou spreken en goede recensies kreeg. Mooi, die zoeken we op. Langs gereden en ze waren gesloten, jammer, dan maar even door naar het ANA International hotel want daar zit een 16 holes par 3 golfbaan, maar eens even kijken.
We zouden die middag om 15.00 uur een rondje kunnen spelen, leuk, we hebben onze golfschoenen niet voor niets meegenomen. Wij op ons gemakkie door naar de supermarkt om boodschappen te doen voor de rest van de week. Heeee, ze hebben hier Corona, uit de koeling vandaan….LEKKÂH….net zo prijzig als bij ons thuis, dus kom maar op. Nog verder wat snaaierij meegenomen en weer terug naar het huisje om onze golfschoenen op te halen en wat makkelijkers aan te trekken voor het rondje golf.
Het is een klein half uurtje rijden terug naar de golfbaan vanuit het huisje en onderweg vind Barbara een online formulier om je in te schrijven voor een duikexcursie bij de organisatie waar we mee wilden. Laten we dat dan maar doen. Dus Bar op haar telefoon alles aan het invullen. Ging niet zo makkelijk maar lukte wel. Op de weg naar de golfbaan zit ook het kantoortje van de duik excursie organisatie. Heeeee, er hangen wetsuits, ze zijn open, laten we maar even stoppen. Het was zo rustig op die golfbaan dat een kwartier later aankomen echt niets uitmaakt.
Wij stappen uit en spreken de dame aan die aanwezig is. In vloeiend engels zegt ze “No, do not dive with us, we do not speak english, go further down the road, they speak good English.”
Wij wat verbouwereerd natuurlijk, maar laten we dat maar doen dan. Letterlijk 50 meter verder op zit een tweede duik excursie organisatie. Blijkt degene te zijn die Bar eigenlijk bedoelde, we zaten zowiezo fout bij die eerste, mooi gaan.
Dus binnenstappend vriendelijk begroet en aangegeven dat we online hebben gereserveerd, 10 minuten daarvoor dan wel te verstaan. Nee, ik zie het niet hoor, refresh, refresh, nee, ik zie niets binnenkomen…weet je zeker…heeee, zijn jullie Barbara en Remy? Ja! Binnen. Kunnen we morgen duiken?
Mooi geregeld, de volgende dag op duikexcursie, hele dag zoet mee. Alles geregeld, aan boord na afloop pas betalen en door naar de golfbaan.
Rond kwart voor vier gingen we de baan pas op. Alles prima geregeld, twee sets gehuurd, loopkarretje mee, ballen gekocht, tees, handschoentjes en spelen. Mooie setting, palmbomen, naaldbomen, uitkijkend over de zee, mooi aangelegde baan. Leuk! Ging voor geen meter natuurlijk, maar dat mag de pret niet drukken.
Na afloop nog even gauw een coronaatje gescoord bij de shop op de baan voor ze gaan sluiten, lekker hoor. Nu op ons gemakkie terug naar AnnSea, even opfrissen voor het avondeten, we hebben om zeven uur gereserveerd.
Om zeven uur precies, ja hoor, de intercom, “It is seven o’clock, diner is ready, please come to the restaurant”.
Heerlijk gegeten, de dame kan goed koken.
Uitbuikend nog even over het strand gekuierd. Ook hier heel veel troep op het strand, zo jammer. Iedere keer dat we van het strand af komen, waar dan ook terwereld, zullen we proberen altijd minimaal drie stukken plastic mee te nemen. Als we dat nou allemaal doen gaat het de goede kant op. Dus terugkomend van het strand hebben we redelijk wat plastic bij ons en stukjes glas, dat ligt er ook veel. Somminge stukken glas liggen al zo lang in de zee dat er geen scherpe kant meer aan zit. En toch wil ik het allemaal meenemen; ik wil immers graag op mijn blote voeten, zorgeloos, over het strand kunnen lopen.
In de supermarkt had ik de kofie gevonden die we in ons eerste appartment ook hadden, een klein filterzakje gevuld met koffie die je in je koffiemok kunt hangen en je koffie op kunt opgieten. Je kant het zo sterk maken als je wilt, erg lekker bakkie. Terug van het strand was dat echt lekker. Barbara heeft van Lipton kamille sinaasappel thee gekocht, leek haar lekker. Bleek het ook te zijn; thuis maar eens zien of dat bij ons ook ergens te koop is.
Mooie dag achter de rug waarbij we in ieder geval 1 doel van Ishigaki hebben kunnen vervullen; het rondje golf is gespeeld. Nu lekker tukken, morgen vroeg op. Ontbijt gereserveerd om kwart voor zeven, we moeten om acht uur op de opstapplaats zijn voor de duikexcursie. O ja, toch ook maar nog even voor morgenavond na het duiken diner gereserveerd bij AnnSea, toch wel lekker als je er na het duiken niet meer op uit hoeft om te gaan eten of om boodschappen te doen. De eerste keer duiken naar een jaar of drie is altijd wat (in)spannender dan de volgende duiken.
Voor nu welterusten, de eerste volle dag zit er op.
Groeten,
B&R
Ok, dat is duidelijk. Heerlijk ontbijtje, miso soepje, vers gebakken bolletjes brood, wat verse sla met dressing, mango sapje, yoghurt met muesli, roerei, plakje gebakken bacon en een worssie. Erg smakelijk. Kopje koffie er bij, maak me wild! Dit alles uitkijkend door de tuin naar de Hana, “vader en moeder”, twee grote bergen op Ishigaki, breakfast with a 750.000 dollar view. Geen million dollar want we kunnen het strand niet zien ;-).
Waar we wel achter zijn gekomen is dat de waarschuwing “radio waves are bad here” klopt. De wifi is erg slecht en de mifi module heeft erg slecht bereik, dus het wordt weinig internetten of verhalen posten op waarbenjij.nu.
Vandaag maar eens uitzoeken wanneer we kunnen duiken en eventueel golfen. Zoals de kersenbloesem ons doel is in Japan, is het ons doel om op Ishigaki te gaan duiken en een rondje golf te spelen.
Maar, eerst even een wasje draaien. Er staat een mooie wasmachine en daar moeten we maar eens gebruik van maken. De dag ervoor ook waspoeder gekocht bij het buurtsupertje dus we konden aan de slag. Was opgehangen in de zon in de wind en nu weer door.
De auto in, en route!
Op internet had Barbara al een zaak gevonden die duikexcursies organiseerde, waar men goed engels zou spreken en goede recensies kreeg. Mooi, die zoeken we op. Langs gereden en ze waren gesloten, jammer, dan maar even door naar het ANA International hotel want daar zit een 16 holes par 3 golfbaan, maar eens even kijken.
We zouden die middag om 15.00 uur een rondje kunnen spelen, leuk, we hebben onze golfschoenen niet voor niets meegenomen. Wij op ons gemakkie door naar de supermarkt om boodschappen te doen voor de rest van de week. Heeee, ze hebben hier Corona, uit de koeling vandaan….LEKKÂH….net zo prijzig als bij ons thuis, dus kom maar op. Nog verder wat snaaierij meegenomen en weer terug naar het huisje om onze golfschoenen op te halen en wat makkelijkers aan te trekken voor het rondje golf.
Het is een klein half uurtje rijden terug naar de golfbaan vanuit het huisje en onderweg vind Barbara een online formulier om je in te schrijven voor een duikexcursie bij de organisatie waar we mee wilden. Laten we dat dan maar doen. Dus Bar op haar telefoon alles aan het invullen. Ging niet zo makkelijk maar lukte wel. Op de weg naar de golfbaan zit ook het kantoortje van de duik excursie organisatie. Heeeee, er hangen wetsuits, ze zijn open, laten we maar even stoppen. Het was zo rustig op die golfbaan dat een kwartier later aankomen echt niets uitmaakt.
Wij stappen uit en spreken de dame aan die aanwezig is. In vloeiend engels zegt ze “No, do not dive with us, we do not speak english, go further down the road, they speak good English.”
Wij wat verbouwereerd natuurlijk, maar laten we dat maar doen dan. Letterlijk 50 meter verder op zit een tweede duik excursie organisatie. Blijkt degene te zijn die Bar eigenlijk bedoelde, we zaten zowiezo fout bij die eerste, mooi gaan.
Dus binnenstappend vriendelijk begroet en aangegeven dat we online hebben gereserveerd, 10 minuten daarvoor dan wel te verstaan. Nee, ik zie het niet hoor, refresh, refresh, nee, ik zie niets binnenkomen…weet je zeker…heeee, zijn jullie Barbara en Remy? Ja! Binnen. Kunnen we morgen duiken?
Mooi geregeld, de volgende dag op duikexcursie, hele dag zoet mee. Alles geregeld, aan boord na afloop pas betalen en door naar de golfbaan.
Rond kwart voor vier gingen we de baan pas op. Alles prima geregeld, twee sets gehuurd, loopkarretje mee, ballen gekocht, tees, handschoentjes en spelen. Mooie setting, palmbomen, naaldbomen, uitkijkend over de zee, mooi aangelegde baan. Leuk! Ging voor geen meter natuurlijk, maar dat mag de pret niet drukken.
Na afloop nog even gauw een coronaatje gescoord bij de shop op de baan voor ze gaan sluiten, lekker hoor. Nu op ons gemakkie terug naar AnnSea, even opfrissen voor het avondeten, we hebben om zeven uur gereserveerd.
Om zeven uur precies, ja hoor, de intercom, “It is seven o’clock, diner is ready, please come to the restaurant”.
Heerlijk gegeten, de dame kan goed koken.
Uitbuikend nog even over het strand gekuierd. Ook hier heel veel troep op het strand, zo jammer. Iedere keer dat we van het strand af komen, waar dan ook terwereld, zullen we proberen altijd minimaal drie stukken plastic mee te nemen. Als we dat nou allemaal doen gaat het de goede kant op. Dus terugkomend van het strand hebben we redelijk wat plastic bij ons en stukjes glas, dat ligt er ook veel. Somminge stukken glas liggen al zo lang in de zee dat er geen scherpe kant meer aan zit. En toch wil ik het allemaal meenemen; ik wil immers graag op mijn blote voeten, zorgeloos, over het strand kunnen lopen.
In de supermarkt had ik de kofie gevonden die we in ons eerste appartment ook hadden, een klein filterzakje gevuld met koffie die je in je koffiemok kunt hangen en je koffie op kunt opgieten. Je kant het zo sterk maken als je wilt, erg lekker bakkie. Terug van het strand was dat echt lekker. Barbara heeft van Lipton kamille sinaasappel thee gekocht, leek haar lekker. Bleek het ook te zijn; thuis maar eens zien of dat bij ons ook ergens te koop is.
Mooie dag achter de rug waarbij we in ieder geval 1 doel van Ishigaki hebben kunnen vervullen; het rondje golf is gespeeld. Nu lekker tukken, morgen vroeg op. Ontbijt gereserveerd om kwart voor zeven, we moeten om acht uur op de opstapplaats zijn voor de duikexcursie. O ja, toch ook maar nog even voor morgenavond na het duiken diner gereserveerd bij AnnSea, toch wel lekker als je er na het duiken niet meer op uit hoeft om te gaan eten of om boodschappen te doen. De eerste keer duiken naar een jaar of drie is altijd wat (in)spannender dan de volgende duiken.
Voor nu welterusten, de eerste volle dag zit er op.
Groeten,
B&R
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
