3 april – Osaka – Kansai Airport
Door: Remy
Blijf op de hoogte en volg Barbara & Remy
03 April 2018 | Japan, Osaka
Goedemorgen!
Wederom ruzie met de airco. Kolereding. Eerst geprobeerd met het raam open te slapen. “Of zou dat teveel herrie zijn?”, zegt Bar. Nee hoor, ik denk het niet zeg ik nog, hij die in en boven discotheken nog in slaap dondert. Na een klein uurtje doet Barbara toch het raam dicht, ik schrik wakker daarvan, “O, teveel herrie voor je?”. “Grmbl, grrrrr, grom”, ok, omlaag kijken, geen oogcontact maken, langzaam aan achteruit lopen en zéker geen smart ass opmerkingen maken.
Deze keer zoeken we een tentje op waar we kunnen ontbijten. Niet te ver van het hotel af want we willen nog wel terug naar de kamer om de laatste zaken in te pakken, gebruik te maken van het toilet en op ons gemakkie uit te checken.
In die lange winkelstraat zitten ook wat zaakjes waar je koffie en wat zoetigheid kan kopen. Laten we daar maar ontbijten. Getoast wit brood, botertje er bij, twee soufflé pannekoekjes met maple syrup, koffie en een sapje, prima ontbijt, laat de dag maar komen.
Terug naar het hotel inderdaad de laatste kleding terug in de rugzak, koffertje ingeruimd en de kamer uit. Bij de receptie de bagage afgegeven en hop hop hop en route.
Wederom het OV in en opzoek naar een park en Osaka castle. Barbara wilde nog een keer de Sakura bewonderen. Het is ook echt wel bijzonder groots en mooi om te zien hoor. Metrostation uit en op zoek naar het park. Een park gevonden met heel veel Sakura, prachtig. Langs het water te struinen en een beetje mensen te kijken. Mooi weer overigens. Met het weer hebben we trouwens heel veel mazzel, sinds we aankwamen op Ishigaki hebben we slechts 1 buitje gehad en dat was ’s-avonds op Ishigaki. Verder alleen maar redelijk tot heel zonnige dagen. Prachtig!
In het park besluit Bar te kijken waar Osaka castle is, zodat we niet teveel de verkeerde kant op lopen, blijkt dat we inderdaad de andere kant op moeten. Dus wij richting Osaka castle, stukkie dubbel gelopen, is en blijft mooi al die bloesem.
Bij Osaka Castle aangekomen is het goed druk. Veel volk en wij richting het gebouw. “Ik hoef er niet in hoor”, zegt Bar. Ik ook niet, maar ik wil wel graag even er omheen kunnen lopen en wat foto’s kunnen maken. Enkele steile hellingen onderweg en wat trappen. Geen kik vanuit Bar maar ik weet dat het haar even niet makkelijk valt. De laatste loodjes van de vakantie vallen zwaar door haar enkel. Bij het gebouw aangekomen komt er precies een bankje in de schaduw vrij. Mooi plekkie voor ons. Dus even lekker kunnen zitten en doorspreken wat we nu willen gaan doen. Er was ergens nog een aquarium en we moeten nog even wat eten. Het was al wat later en niet alle restaurants zijn continue open voor lunch. So better crack on.
Er was in een naastgelegend pand een groot buffetrestaurant waar we heen wilden. Was een wachtrij dus wij aansluiten. Worden we toch precies weggestuurd, vol voor de rest van de lunch. Alleen wij niet…..vol dan hé?
Dus wederom op pad; is het toch een potje moeilijk om van dat grondgebied af te komen, dat was nog een takke eind lopen ook. Uiteindelijk vlakbij het metrostation een broodjes zaak opgesnort en wat achter de kiezen geduwd. “Wat gaan we doen?”. “Nou”, zeg ik, “Ik ben er een beetje klaar mee”. Laten we teruggaan naar het hotel en naar de luchthaven gaan naar het volgende en laatste hotel. Wat vind jij? Daar zag Bar ook wel wat in dus in de metro terug naar het hotel.
Bagage opgehaald, op de ruggen vastgesjord, nieuw rolkoffertje mee, de oude laten staan op de kamer met het kapotte hengsel uitgeschoven zodat ze weten dat ie kapot is. Ik de rode rugzak op de buik, en gaan. De weg naar Kansai airport kennen we wel. Rit van een klein uurtje. We hadden ook een snellere trein kunnen nemen die er maar 35 minuten over doet, maar die vertrekt weer een minuut of 20 later. Dus de gewone express genomen, die slaat ook wat stations over. Wachtend op het perron worden we door een dame aangesproken, of we naar de luchthaven gaan. Ja dat gaan we. O, dan moet je in wagen 1 tot en met 4 gaan zitten want bij Hatsjiesjoesja (ofzo) wordt de trein gesplitst en gaan wagens 1 tot en met 4 naar Kansai airport. Kijk aan! Proactief benaderd, mooi land.
Hotel aangekomen, ingechecked en de kamer in. Barbara had via booking.com de laatste kamer (bij booking dan) gereserveerd. Daar stonden opmerkingen bij als “geen uitzicht”…dus we waren wat afwachtend wat voor kamer we zouden krijgen. Hij was in ieder geval niet roken. Dus wij inchecken, begint die man achter de receptie te typen, te klikken, gaat maar door, schrijft het nr 7060 op een papiertje, klikt en typt nog wat door, verfrommelt het papiertje en gooit het weg. Maakt onze keycard sleutels en checkt ons in in kamer 7061. We worden begeleid door een dame met een bagagekarretje waarop onze rugzakken liggen naar onze kamer. Op de zevende verdieping aangekomen lopen we langs kamer 7060, die was nog niet schoongemaakt, vandaar dat we die kamer niet kregen. Kamer 7061 heeft uitzicht op Terminal 2 en over de zee erachter. Altijd leuk, so much for “No View”. Blijkbaar een kleine upgrade gehad, altijd leuk.
Barbara wilde nog even douchen voordat we een barretje gingen opzoek (een echte bar op Kansai airport is ver te zoeken overigens). Ik had nog wat reisverslag achterstand dus ik op bed te typen en Bar onder de douche. Eerst nog even een lekker koppie koffie en een kamille sinaasappel thee voor Bar. Barbara onder de douche nadat ze haar thee op had en ik aan het typen. Nog een tweede bakkie er achter aan, heerlijk die opschenk filter koffie.
Nadat ik mijn tweede verslag heb geschreven ren ik ook nog even onder de douche door. Het was ondertussen al bijna zeven uur toen we deur uit gingen. Geen zin om de luchthaven af te gaan besluiten we wat te eten ergens in één van de restaurantjes. We komen terecht in een zaak waar we sushi kunnen eten en gefrituurde groenten, prima laat maar doorkomen. We bestellen allebei hetzelfde. Een mix van sashimi, sushi en wat gfrituurde garnaal, vis en groenten. Erg smakelijk allemaal.
In de tijd dat we zitten te wachten op ons eten kijk ik hoe laat het is en besluit mijn vader te videobellen via whatsapp. De mifi module had een mooie sterke 4G verbinding dus dat ging wel lukken. En inderdaad. Kreeg hem aan de lijn/scherm. Erg leuk zo even te bomen. De dames van de bediening vonden het ook leuk. Terwijl ik de zaak liet zien aan mijn vader stonden ze samen breed glimlachend te zwaaien naar vaders. Erg leuk weer.
Het eten was zalig. Mooie afsluitng van onze reis. Nu naar de kamer voor onze laatste nacht in Japan. Morgen vliegen we terug naar amsterdam met de Boeing 787 dreamliner, leuk, nog nooit mee gevlogen, ben benieuwd. De vlucht vertrekt om 10.25 uur. We zetten het alarm om 0700 uur, zodat we genoeg tijd hebben om te douchen en te ontbijten.
Voor nu, welterusten en tot morgen.
Groeten,
B&R
Wederom ruzie met de airco. Kolereding. Eerst geprobeerd met het raam open te slapen. “Of zou dat teveel herrie zijn?”, zegt Bar. Nee hoor, ik denk het niet zeg ik nog, hij die in en boven discotheken nog in slaap dondert. Na een klein uurtje doet Barbara toch het raam dicht, ik schrik wakker daarvan, “O, teveel herrie voor je?”. “Grmbl, grrrrr, grom”, ok, omlaag kijken, geen oogcontact maken, langzaam aan achteruit lopen en zéker geen smart ass opmerkingen maken.
Deze keer zoeken we een tentje op waar we kunnen ontbijten. Niet te ver van het hotel af want we willen nog wel terug naar de kamer om de laatste zaken in te pakken, gebruik te maken van het toilet en op ons gemakkie uit te checken.
In die lange winkelstraat zitten ook wat zaakjes waar je koffie en wat zoetigheid kan kopen. Laten we daar maar ontbijten. Getoast wit brood, botertje er bij, twee soufflé pannekoekjes met maple syrup, koffie en een sapje, prima ontbijt, laat de dag maar komen.
Terug naar het hotel inderdaad de laatste kleding terug in de rugzak, koffertje ingeruimd en de kamer uit. Bij de receptie de bagage afgegeven en hop hop hop en route.
Wederom het OV in en opzoek naar een park en Osaka castle. Barbara wilde nog een keer de Sakura bewonderen. Het is ook echt wel bijzonder groots en mooi om te zien hoor. Metrostation uit en op zoek naar het park. Een park gevonden met heel veel Sakura, prachtig. Langs het water te struinen en een beetje mensen te kijken. Mooi weer overigens. Met het weer hebben we trouwens heel veel mazzel, sinds we aankwamen op Ishigaki hebben we slechts 1 buitje gehad en dat was ’s-avonds op Ishigaki. Verder alleen maar redelijk tot heel zonnige dagen. Prachtig!
In het park besluit Bar te kijken waar Osaka castle is, zodat we niet teveel de verkeerde kant op lopen, blijkt dat we inderdaad de andere kant op moeten. Dus wij richting Osaka castle, stukkie dubbel gelopen, is en blijft mooi al die bloesem.
Bij Osaka Castle aangekomen is het goed druk. Veel volk en wij richting het gebouw. “Ik hoef er niet in hoor”, zegt Bar. Ik ook niet, maar ik wil wel graag even er omheen kunnen lopen en wat foto’s kunnen maken. Enkele steile hellingen onderweg en wat trappen. Geen kik vanuit Bar maar ik weet dat het haar even niet makkelijk valt. De laatste loodjes van de vakantie vallen zwaar door haar enkel. Bij het gebouw aangekomen komt er precies een bankje in de schaduw vrij. Mooi plekkie voor ons. Dus even lekker kunnen zitten en doorspreken wat we nu willen gaan doen. Er was ergens nog een aquarium en we moeten nog even wat eten. Het was al wat later en niet alle restaurants zijn continue open voor lunch. So better crack on.
Er was in een naastgelegend pand een groot buffetrestaurant waar we heen wilden. Was een wachtrij dus wij aansluiten. Worden we toch precies weggestuurd, vol voor de rest van de lunch. Alleen wij niet…..vol dan hé?
Dus wederom op pad; is het toch een potje moeilijk om van dat grondgebied af te komen, dat was nog een takke eind lopen ook. Uiteindelijk vlakbij het metrostation een broodjes zaak opgesnort en wat achter de kiezen geduwd. “Wat gaan we doen?”. “Nou”, zeg ik, “Ik ben er een beetje klaar mee”. Laten we teruggaan naar het hotel en naar de luchthaven gaan naar het volgende en laatste hotel. Wat vind jij? Daar zag Bar ook wel wat in dus in de metro terug naar het hotel.
Bagage opgehaald, op de ruggen vastgesjord, nieuw rolkoffertje mee, de oude laten staan op de kamer met het kapotte hengsel uitgeschoven zodat ze weten dat ie kapot is. Ik de rode rugzak op de buik, en gaan. De weg naar Kansai airport kennen we wel. Rit van een klein uurtje. We hadden ook een snellere trein kunnen nemen die er maar 35 minuten over doet, maar die vertrekt weer een minuut of 20 later. Dus de gewone express genomen, die slaat ook wat stations over. Wachtend op het perron worden we door een dame aangesproken, of we naar de luchthaven gaan. Ja dat gaan we. O, dan moet je in wagen 1 tot en met 4 gaan zitten want bij Hatsjiesjoesja (ofzo) wordt de trein gesplitst en gaan wagens 1 tot en met 4 naar Kansai airport. Kijk aan! Proactief benaderd, mooi land.
Hotel aangekomen, ingechecked en de kamer in. Barbara had via booking.com de laatste kamer (bij booking dan) gereserveerd. Daar stonden opmerkingen bij als “geen uitzicht”…dus we waren wat afwachtend wat voor kamer we zouden krijgen. Hij was in ieder geval niet roken. Dus wij inchecken, begint die man achter de receptie te typen, te klikken, gaat maar door, schrijft het nr 7060 op een papiertje, klikt en typt nog wat door, verfrommelt het papiertje en gooit het weg. Maakt onze keycard sleutels en checkt ons in in kamer 7061. We worden begeleid door een dame met een bagagekarretje waarop onze rugzakken liggen naar onze kamer. Op de zevende verdieping aangekomen lopen we langs kamer 7060, die was nog niet schoongemaakt, vandaar dat we die kamer niet kregen. Kamer 7061 heeft uitzicht op Terminal 2 en over de zee erachter. Altijd leuk, so much for “No View”. Blijkbaar een kleine upgrade gehad, altijd leuk.
Barbara wilde nog even douchen voordat we een barretje gingen opzoek (een echte bar op Kansai airport is ver te zoeken overigens). Ik had nog wat reisverslag achterstand dus ik op bed te typen en Bar onder de douche. Eerst nog even een lekker koppie koffie en een kamille sinaasappel thee voor Bar. Barbara onder de douche nadat ze haar thee op had en ik aan het typen. Nog een tweede bakkie er achter aan, heerlijk die opschenk filter koffie.
Nadat ik mijn tweede verslag heb geschreven ren ik ook nog even onder de douche door. Het was ondertussen al bijna zeven uur toen we deur uit gingen. Geen zin om de luchthaven af te gaan besluiten we wat te eten ergens in één van de restaurantjes. We komen terecht in een zaak waar we sushi kunnen eten en gefrituurde groenten, prima laat maar doorkomen. We bestellen allebei hetzelfde. Een mix van sashimi, sushi en wat gfrituurde garnaal, vis en groenten. Erg smakelijk allemaal.
In de tijd dat we zitten te wachten op ons eten kijk ik hoe laat het is en besluit mijn vader te videobellen via whatsapp. De mifi module had een mooie sterke 4G verbinding dus dat ging wel lukken. En inderdaad. Kreeg hem aan de lijn/scherm. Erg leuk zo even te bomen. De dames van de bediening vonden het ook leuk. Terwijl ik de zaak liet zien aan mijn vader stonden ze samen breed glimlachend te zwaaien naar vaders. Erg leuk weer.
Het eten was zalig. Mooie afsluitng van onze reis. Nu naar de kamer voor onze laatste nacht in Japan. Morgen vliegen we terug naar amsterdam met de Boeing 787 dreamliner, leuk, nog nooit mee gevlogen, ben benieuwd. De vlucht vertrekt om 10.25 uur. We zetten het alarm om 0700 uur, zodat we genoeg tijd hebben om te douchen en te ontbijten.
Voor nu, welterusten en tot morgen.
Groeten,
B&R
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
